Fransjan de Waard is bestuurslid van Stichting Voedselbosbouw Nederland. Hij nam het concept van productieve polyculturen mee vanuit de tropische bosbouw, schreef erover en zette zo de Nederlandse voedselbossen mede op de kaart. Nu het potentieel ervan links en rechts begint te dagen, pakt hij elke gelegenheid aan om de randvoorwaarden te helpen scheppen: door middel van scholing, ontwerp, publicatie, netwerkvorming, beleidsadvies en agendering. “Als trekker van de Green Deal was ik enorm gemotiveerd om voedselbossen op de kaart te zetten, omdat ze als ‘verzoening’ van natuur en landbouw de samenleving een heel spectrum aan meerwaarden bieden. Voedselbossen zijn ecosystemen waarin we als mens het meest sprekend kunnen laten zien hoe je met de natuur mee kunt werken, terwijl we alsmaar blijven leren. De intelligentie en veerkracht van al die massa en al die soorten komen er volop tot hun recht, terwijl we er als mens wel onze vingerafdruk op kunnen achterlaten.”

“Ik ben ook actief met koplopers in de natuurinclusieve landbouw, en daarbij vormen voedselbossen nog een extra inspiratiebron, omdat we zo dat bos met al zijn kwaliteiten naar voren brengen, waarvoor er elders nog maar nauwelijks referentiekaders over zijn. Voedselbossen kunnen ons helpen in het genereren van nieuwe kennis en ervaring, en verdienen daarom sowieso de kans om zich verder te ontwikkelen. Dat gaat ons vrijwel zeker verder brengen nu we onszelf fundamentele vragen stellen over ons huidige landbouwsysteem. Natuurlijk moeten voedselbospioniers en wetenschappers daarvoor in vrijheid hun eigen onderzoek kunnen doen. Hoe dat er over een paar jaar uit gaat zien, dat weten we natuurlijk niet precies. Maar onderzoek begint altijd met nieuwsgierigheid.” Fransjan hoopt dat er meer mensen ‘mee nieuwsgierig’ worden, en kijkt uit naar de verbreding die er dankzij de Green Deal de komende jaren in de praktijk te verwachten is.

Stichting Voedselbosbouw ontwikkelt samen met Staatsbosbebeer een groot natuurgebied bij Almere. Hiervan wordt 30 hectareingericht als voedselbos, met daarbinnen een areaal dat primair voor voedselproductie is bedoeld, maar vooral veel ruimte voor  verschillende functies, biodiversiteit en mogelijkheden alsplukroutes en themavakken voor recreatie en educatie.